Dziecko dziedziczy skłonność do skoliozy!!!
Idź do strony 1, 2 Następny

asiulek

A to tak dla przyszłych mam, choć pewnie już o tym wiecie.
Ja jestem po operacji już 4 lata, córka ma 11 i niestety czeka nas powtórka z "rozrywki". Przewrazliwiona i nauczona swoimi doświadczeniami systematycznie kontrolowałam jej kręgosłup i do zeszłego roku było prawie ok. W listopadzie 2009 , gdy miała 10 lat okazało się, że ma już 20 stopni w odcinku piersiowym Crying or Very sad

Niestety prawdopodobieństwo, że będzie się pogłębiać wynosi właściwie 100%. Ostatnią rzeczą, której bym chciała jest skolioza mojej córki. Niestety nie mam na to wpływu i musze przejść to jeszcze raz. Dodam, że podobnie jak ja Wiki intensywnie pływa, jest aktywna sportowo, ale mimo wszystko skrzywienie dalej postępuje. Teraz na wizyty chodzimy razem, rtg robimy podwójnie i przykro mi podwójnie Sad

olazasada19

o kurcze współczuje bardzo...
Rozumiem co czujesz bo to że by moi bliscy przechodzili przez tą całą skoliozę jest ostatnią rzeczą jaką powinni mieć...
Jeden plus taki że wie co ją czeka od mamy...
Smutne to życie jest...ale życzę siły i zdrówka i to że by się nie pogłębiało skrzywienie u córeczki.

licealistka

U mnie praktycznie cała rodzina ma skoliozę-brat, mama, praktycznie cała rodzina ze strony mamy-ciotka, kuzynka, córka kuzynki, babcia, bracia i siostry babci itp. Skolioza idzie po ,,linii mamy" czy jak to się mówi

Jagusia

u mnie w rodzinie było tak ze tato i dziadek (jego ojciec)mieli kifoze ale nie wielką

moi

Skolioza nie jest dziedziczna, dziedziczne mogą być nawyki, które sprzyjają jej powstaniu: np. nawyki żywieniowe sprzyjające osłabieniu kośćca, siedzący tryb życia, itd. Nigdy żaden specjalista nie potwierdził, że skolioza jest dziedziczna!

licealistka

Mi kilku ortopedów mówiło, że jak u kogoś w rodzinie są osoby ze skoliozą, to takie coś zwiększa prawdopodobienstwo wystąpienia skoliozy np. jeśli kobieta ma skoliozę, to jest większe prawdopodobienstwo, że dziecko też będzie miało skoliozę niż u kobiety, która ma zdrowy kręgosłup i że podobno kiedyś nawet to sprawdzano i że potwierdziło się, że jeśli ktoś w rodzinie ma skoliozę, to takie coś zwiększa prawdopodobienstwo zachorowania w kolejnych pokoleniach. Lekarze oczywiście mówili, że to nie jest dziedziczne, ale że po prostu jeśli ktoś ma skoliozę, to takie coś zwiększa prawdopodobienstwo zachorowania w następnych pokoleniach (oczywiście nie ma pewności, że ktoś zachoruje na 100%, ale taka osoba ma większe prawdopodobienstwo, że zachoruje na skoliozę , tak jak np. w czyjejś rodzinie przodkowie chorowali na raka, to takie coś powoduje, że w kolejnych pokoleniach będzie większe prawdopodobienstwo zachorowania na raka niż w rodzinach, gdzie nigdy nie było raka).

olazasada19

nie potwierdził nikt że jest dziedziczona ale czy nie było tak że też tego nie przeczyli ?
Może to jest tak że nie jest dziedziczona ale ma się większe szanse że te geny się rozwiną a to czy się rozwinie zależy od tych nawyków może...

Kaś

z tego co słyszałam istnieje teoria o dziedziczności skłonności do skoliozy.

moi

Jola

moi

Jola, dziękuję za odpowiedź!

Pozdrawiam.m.

asiulek

Ja leczyłam swoje skrzywienie od 3 roku życia i wiem ile można zrobić i jak jesteśmy w stanie wpłynąć na jego postępowanie. Nie jestem nowicjuszką i osobą, która dopiero w wieku 25 lat zauwazyła problem z kręgosłupem. Próbowałam różnych terapii, moja mama woziła mnie po całej Polsce, odwiedziałam wielu lekarzy. Konstancin, Zakopane, ćwiczenia, gorsety i alternatywne metody. Skolioza idiopatyczna jaką mam, jest truna do opanowania. Ćwiczyłam w domu, nosiłam gorset i uprawiałam pływanie zawodowe, czyli bardzo intensywne. Większość lekarzy potwierdzi, że skolioza nie jest dziedziczna, ale skołonność do niej jak najbardziej, wieć nie zgodze się z przedmówczynią, ze to nieprawda.
Ja wiem co nalezy robić, żeby nie dopuścić do postępowania skoliozy, ale jestem już za dużą dziewczynką żeby uwierzyć, że sa metody skuteczne dla kazdego i działające w każdym przypadku. Dodam, ze teoria braku postępowania skrzywienia po zakończeniu wzrostu już dawno odeszła do lamusa i kompletnie nie ma przełożenia w rzeczywistości. Być może sprawdza się tak samo jak różne metody na różne osoby, czyli procentowo.

Jola

Przepraszam, w żadnym wypadku nie planowałam Ciebie urazić.

Chodziło mi tylko o to, że nie możesz swojego przypadku przenosić na córkę. W Twoich czasach nie były dostępne i/lub znane metody stosowane obecnie. A te stosowane mogły się nawet przyczynić do progresji skoliozy.

Zaintrygowało mnie tylko to zdanie dotyczące intensywnego pływania. Bo przecież musisz wiedzieć, że nie jest to żadna obrona przed skolioza, a jedynie element wspomagający terapię. Zaś pływanie zawodowe staje się wręcz czynnikiem ryzyka (podobnie jak niemal każdy uprawiany zawodowo sport).
Nie wtrącałabym się, gdybyś zamiast " Wiki intensywnie pływa, jest aktywna sportowo" napisała coś o terapii. Bo w takim wypadku osobiście napisałabym najpierw o tym, co według mnie najlepiej chroni przed dalszym postępem skoliozy. A według mojej wiedzy elementy, które podałaś, nie są istotnie ważne w terapii (za to o dużym znaczeniu pomocniczym).

Znam osoby, którym pomogła zmiana terapii, więc oczywiste jest, że kluczowym staje się wykwalifikowany, doświadczony terapeuta, znający wiele metod i potrafiący dobrać właściwą.

Co do zwiększania skrzywienia po ukończeniu wzrostu: tak, wiem o tym.

Pisałaś coś o niemal 100% pewności, że będzie gorzej... Chciałam wlać trochę nadziei. Ale możesz rzeczywiście wiesz o czymś, o czym nie chcesz pisać, co każe Ci tak sądzić....

Cóż w takim razie niech moją intencją będzie jedynie to, że fakt, że mamy skoliozę i nasze dzieci ją mają, nie oznacza, że mamy tracić nadzieję. Bo ona jest niesłychanie ważna. Jak inaczej można walczyć o te - powiedzmy - 10% szansy? Jeśli nie dla Ciebie, to dla innych matek: fakt, że mamy skoliozę, oznacza, że musimy czujniej obserwować nasze dzieci, bo może ta czujność, wiedza, determinacja da nam szansę spowolnić jej rozwój, a nawet zatrzymać, wtedy gdy możemy wiele zrobić, a jednocześnie służba zdrowia lekceważy. Dla nich ważne są trudne przypadki, oni wiedzą, że ogromna większość skolioz pozostaje niewielka. A dla nas każde nasze dziecko jest ogromnie cenne.

Pozdrawiam
Jola

asiulek

Nie ma sprawy, nie uraziłas mnie, tylko uwierz mi, że po tylu latach walki ze skoliozą ciężko mi uwierzyć, że mamy na to jakiś wpływ.
Co do aktywności Wiki chodziło mi głównie o to, że nie jest to dziecko spędzające godziny przy kompie czy tv, siedzące krzywo przy biurku. Złe nawyki mają wpływ na kręgosłup, ale ona chyba jest ostatnią osobą, którą można by o nie posądzać. Oczywiście nie ma w tym wszystkim przesady, unikamy koni, na wf ćwiczy, ale już piłke lakarską ma wyeliminowaną.
Wiem, że czasy się zmieniły, wiem że ćwiczenia w Konstancinie z pewnością mi nie pomogły, ale szczerze mówiąc nie wiem czy jest coś co mogłoby to zrobić. Pamiętam kiedys w Lublinie takiego lekarza, który powiedział mi, że wystarczy robić skłony w jedną strone i będzie super, pamiętam też słynnego dr Ack..... i jego ucznia, który brał 250zł za wizytę jakieś 10 lat temu i obiecywał cuda, a skończyło się tylko na pustym potrfelu.
Oczywiście jako matka będę próbować różnych metod, ale jakoś brak mi wiary w to wszystko. Ciężko pozbyć się pesymizmu po tylu latach rozczarowań, a poza tym mój krzywiący się w drugą stronę kręgosłup po operacji też mi mie pomaga.....

Magrru

Jest gen, którego mutacja powoduje predyspozycje do kilku chorób, w tym do skoliozy. Nie wiem, jak dokładnie wygląda dziedziczenie tego genu, ale na pewno nie każdy go dziedziczy, bo nie każda mama ze skoliozą ma dzieci ze skoliozą. Smile

I odwrotnie, często w rodzinie nikt nie ma skoliozy a dziecko ma dużą i właściwie nie wiadomo czemu "galopującą". Jakieś prawdopodobieństwo, ryzyko jest więc zawsze. To dla Ciebie na plus, że masz już doświadczenie w walce ze skoliozą. Smile