Czego najbardziej bałyście/baliście sie przed operką?
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5 Następny

Puenta · Gość

ja chyba miałam tak dlatego, że byłam mała i nie wiedziałam do końca co ze mną będzie.

Kala

tego że moze sie cos nie udac???

tego się najbardziej boję .. w ogóle samej operacji Sad

Hej wszystkim Smile

Ja się boję operacji .. Sad

Mam 57 stopni skrzywienia czy coś takiego.. We wtorek jadę na wiztyę do dr Kotwickiego (Poznań) ze skierowaniem na operacje..

Masakra - jak się boję.. Słyszałam, że na operację czeka się do roku. Mam 17 lat a męczę się z tym od 10 Sad

i dop teraz udało się coś zrobić..
Ps. słyszałyście może o dr Kotwickim? niby dobry jest ..

Puenta · Gość

jak jest czekanie około roku, to nie jest źle np. Trzebnicy czeka się ponad 2 lata, a w Warszawie czasem i 5 lat. To masz szczęście, że w miarę szybko Cię zoperują

olazasada19

Kala też się bałam operacji ale jak widzisz da się ją przeżyć i tak naprawde nie taki diabeł straszny jest jak go malują Smile

Będzie dobrze !!!

MONIKA

samej operacji to się nie bałam tego ze coś moze pójść nie tak nie przyjmowałam do wiadomości ale najbardziej obawiałam się tego bólu już po chyba za dużo się nasłuchałam na ten temat no i naoglądałam filmów dokumentalnych mam na myśli Szpital Dzieciątka Jezus ale po wszytkim dochodze do tego samego wniosku co ola nie taki diabeł straszny...

Justina

pierwszej operacji sie nie balam. zaczelam sie bac dopiero przy nastepnych zabiegach, chyba dlatego ze wiedzialam co mnie czeka (chodzi o okres pooperacyjny). ale uwazam ze wszystko jest do przezycia:)

karolcia_m

ja mam mieć operację 15 września i chyba umrę ze strachu:)
boję się że coś może pójść nie tak ale staram sie o tym nie myśleć Smile

najbardziej to chyba boję się, że sie nie obudze po operacji...ehh czemu dzisiaj nie jest 16 wrzesnia:)

magdabp

Oj nie ma się czego bać.....na pewno Cię obudzą, nie martw się Smile

na początku na pewno będzie ciężko i będzie bolało, ale wszystko da się wytrzymac.
Główka do góry:) pzdr.

Lena

Ja mojej operacji się nie bałam. Zanim poszłam do szpitala przeczytałam o operacji wszystko co tylko się dało. Pooglądałam sobie dużo ciekawych zdjęć z operacji i filmiki w necie jak to wygląda. Wiedziałam przynajmniej co mnie czeka. Nie dopuszczałam do siebie myśli, że coś się może nie udać, że się nie obudzę. Lekarze robią takie operacje od kilkunastu lat, medycyna jest tak do przodu posunięta, ze nie ma sie czego obawiać. No i chyba co najwazniejsze całkowicie zaufałam mojemu wspaniałemu lekarzowi.

lieena

ja na pierwszą operację czekałam trochę czasu, więc tak bardzo nie bałam się. A już jak byłam w szpitalu, to w ogóle (wspaniali moi szpitalni przyjaciele :D). Gorzej było z drugą, kiedy wszystko odbywało się tak szybko, kiedy byłam w szoku, kiedy naprawdę bałam się, że albo wyląduję na wózku, albo mnie nie wybudzą. Jednak było, minęło.

Sylvik

a ja sie cieszę że za czsów mojej operacji komputery nie były jeszcze tak powszechne i że nie naoglądałam się tyluuuu filmów z operacji bo pewnie bym sie trochę bała. a tak to nie wiedziałam kompletnie nic co mnie czeka...- choć nie wiem czy taka niewiedza jest dobra...

olazasada19

ja się podpisuje pod Sylwią .Też nic nie wiedziałam na temat operacji , tylko tyle co doktor mi powiedział . Czyli na czym będzie polegać i mnie nastraszył jaka jest poważna itd .
Uważam że teraz jest lepiej bo większość ludzi wie co ich czeka , ja przynajmniej tak wolę Smile

Sylvik

a ja w sumie nie wiem co lepsze- wiedza czy niewiedza... ale wiem jedno- warto sie zdecydować na operację!!

olazasada19

DOKŁADNIE - strach jest zawsze ale jest dużo plusów gdy się go przezwycięży...

grEEn_LacE

Ja mam mieć operację 22 października i tak bardzo się nie boję... No wiadomo... zawsze jest jakieś ziarnko strachu w człowieku, ale nie to żebym się jakoś panicznie bała. Bardziej cieszę się, że po operacji będę miała normalną sylwetkę... ale staram się nie myśleć co będzie w czasie i tuż po operacji... Co ma być to będzie...