Operacja kontra sport... :)
Idź do strony 1, 2 Następny

Madziula

Mam 52 stopnie i 13 lat. Szczerze mówiąc myśl o operacji lekko mnie przeraza. Uwielbiam sport i nie wiem czy po zabiegu będę mogła kontynuować wszystkie dyscypliny. Czy w moim przypadku operacja jest konieczna Question

Nie wystarczy sama rehabilitacjai gorset Question

Miki :))

Madziula odezwij się do mnie na gg 3191344

Mimoza

Co masz na myśli wszystkie dyscypliny? Operacja ma celu pomóc Smile

Ci a nie przerażać. A sam gorset i rehabilitacjamoże niewystarczy ponieważ jesteś jeszcze młoda i nadal rośniesz, więc jest ryzyko że może się skrzywić jeszcze bardziej a tego raczej byś nie chciała Question

.

Puenta · Gość

Takie skrzywienie nie zatrzyma się ani nie naprostuje ćwiczeniami ani gorsetami. W tym wypadku jest potrzebna operacja, a im wcześniej się na nią zdecydujesz, tym lepszy efekt będzie. A jakie sporty masz na myśli?

Miki :))

ale ja chodziłam na rehabilitację, gdzie naszym fizjoterapeutom udawało się zatrzymywac takie skrzywienia a co więcej uzyskiwac poprawy. Jestem zdania, że zalezy to od osoby Smile

.
[link widoczny dla zalogowanych]
I powiem Wam, że widziałam osoby takie po 17 r.ż które uzyskiwały spore poprawy Smile

. Ja mając 17 lat uzyskałam tą metodą 7* poprawy w odcinku lędźwiowym Very Happy

Puenta · Gość

Ja znam tamtych rehabilitantów i zrobili na mnie trochę niemiłe wrażenie, objawy bólowe mi się pogorszyły

Miki :))

Przykro mi, że tak się stało w Twoim przypadku . Sad

Ja u nich leczyłam się 6 lat Smile

.

Madziula

No pływanie różnymi stylami (delfin, żaba, kraul, grzbiet), capoeira, siatkówka, rower, piłka nożna, deskorolka, jazd na nartach, snowboardzie, na rolkach ,łyżwach... Smile

AsieczekxD

Mam pytanko.. Po ilu miesiącach można jeździć na rowerze?? Jestem już 2 miesiące po i nie wiem czy mogę zacząć...

pasjonatka · Gość

Możesz zacząć jeździć ok. 1 rok po operacji. Chodzi o Twoje zdrowie. Ale radziłabym się zastanowić, ponieważ jazda na rowerze niesie ze sobą ryzyko. Chodzi o to, że jak spadniesz z roweru, to może Ci coś strzelić w kręgosłupie. Jeśli nawet za 1 dobrze spadniesz i nic się nie stanie, to nie znaczy, że za 2 czy 3 razem też będzie dobrze. Może się okazać, że nawet coś Ci pęknie itp. i możesz wylądować na kolejnej operacji, a od uszkodzeń dojdzie np. do niedowładów obu nóg i będziesz mieć silne bóle. Nawet nie chodzi o to, że Ty możesz źle jeździć na rowerze, ale ktoś inny może też jechać na rowerze, wjedzie w Ciebie i wypadek murowany. Jak ktoś ma zdrowy kręgosłup, to są małe szanse, że sobie uszkodzi kręgosłup, a że Ty jesteś chora i do tego po operacji, to prawdopodobieństwo poważnych problemów zwiększa się i to bardzo. Lepszy jest tzw. rower stacjonarny (też można sobie pojeździć np. w siłowni czy można kupić sobie taki rower i ćwiczyć w domu-nie ma wtedy obaw, że coś Ci się stanie). Ogólnie rower nie jest zakazany, tylko chodzi o to prawdopodobieństwo upadku i tego, że będą duże powikłania. Najlepiej to przemyśl i wybierz najlepsze rozwiązanie dla siebie

AsieczekxD

pasjonatka bardzo ci dziękuję za szybką odp. :* skoro tak piszesz, to wole poczekać.. ja dobrze jeżdżę na rowerze, ale jeśli mam upaść, to wolę nie ryzykować.. Myślałam, że mogę spróbować, ale wolę być ostrożna...

sztyla13

operację się robiło po to żeby być zdrowym chyba ?
ja się uważam za osobę zdrową , jeżdzę na rowerze pływam tańczę i jestem aktywniejsza od niektórych moich koleżanek

pasjonatka · Gość

Tylko wiesz, trzeba przyzwyczaić się do tego, że ma się jakieś ograniczenia. Po operacji jest się w pewnym sensie kaleką, bo nie jest się zupełnie zdrowym, nie można się zginać itp. Po operacji człowiek ma więcej ograniczeń niż po operacji. Przecież człowiek po takiej operacji nigdy nie będzie tak zdrowy i sprawny jak zupełnie zdrowy człowiek. To, że teraz dobrze się czujesz nie znaczy, że przez całe życie tak będzie i możesz robić wszystko. Po operacjach ma się ograniczenia i trzeba to przyjąć do wiadomości, żeby później nie płakać, że było się głupim za młodu. Ja przez pewien czas po operacji czułam się dobrze, więc nie przejmowałam się tekstami, żeby uważać z jazdą na rowerze, bo jak się zleci z roweru, to może coś się stać, że nie wolno podnosić cięższych rzeczy, żeby odpuścić sobie noszenie szpilek itp. Ja robiłam wszystko-gra w siatkówkę, koszykówkę, nosiłam worki z kartoflami (jeden worek ok. 20kg), zarzucałam go na plecy i potrafiłam nieść parę ładnych kilometrów, bo trzeba było coś przynieść do domu, jak wracałam ze szkoły do domu, to oprócz plecaka niosłam w rękach torby z zakupami-plecak i torby z zakupami nieraz ważyły razem z 15 kilo, czasem nawet więcej, bo rodzice leżeli długo w szpitalach i musiałam dużo sama robić, kiedyś jak zobaczyłam, że mój pies jest chory, to niosłam go na rękach do weterynarza, a to był labrador, a psy tej rasy nie należą do małych, nosiłam buty na obcasach (wysokość ok. 8-10cm) itp. Ogólnie nie oszczędzałam się-jak ktoś słyszał co ja robię, to każdy łapał się za głowę, wielokrotnie lekarz mnie ochrzaniał, więc nawet przestałam mu mówić o tym i co? Leżę w łóżku, jestem na rencie i zasiłku, robię pod siebie, rodzina czasem mi pomoże, dziadkowie i rodzice nie żyją. Więc wiesz-nie mów mi, że po operacji jest się zupełnie zdrowym i nie powinno się mieć ograniczeń. No chyba, że chcesz za jakiś czas mieć to co ja. Nie można robić wszystkiego, trzeba wiedzieć, że nie jest super sprawnym i że czasem lepiej sobie odpuścić niż mieć silne bóle, zrezygnować ze szkoły, studiów, pracy, zostaniesz w domu, rodzina będzie koło Ciebie robić, będziesz popuszczać mocz i kał, przez co będziesz nosić pieluchy, będziesz mieć tak silne bóle, że nawet morfina nie pomoże, będziesz mieć niedowłady obu nóg, paraliż czy nawet będziesz przykuta do łóżka do końca życia, będziesz mogła zapomnieć o spotkaniach ze znajomymi, imprezach, wyjściach do kina, może się okazać, że nigdy w życiu nie będziesz mogła urodzić dziecka itp. Po prostu lepiej przyjrzyj się historii innych chorych, którzy przesadzili i są teraz strasznymi kalekami i nie popełniaj ich błędów. Lepiej trochę przystopuj, żebyś była sprawna przez długi czas niż masz robić wszystko bez ograniczeń i szybko będziesz kaleką przykutą do łóżka czy coś innego. A do tego wystarczy wiele razy spaść z roweru, nosić często szpilki, czasem ponosisz coś cięższego i kalectwo murowane. A powiem, że znam wielu ludzi po operacjach, którzy np. pracowali jako pielęgniarki i czasem musieli kogoś podnieść, inni często jeździli na rowerze i spadali z rowerów, niektóre dziewczyny często nosiły szpilki i zostały takimi kalekami jak ja. Robili często jedną z wymienionych przeze mnie rzecz przez pewien czas i teraz są na rentach, rodzina się nimi opiekują, mają bóle, niedowłady, nerwobóle, rwę kulszową itp. Lepiej ucz się na cudzych błędach niż masz sama przez to przechodzić. Jeśli mogę kogoś uchronić przed ciężkim kalectwem, to wolę wszędzie o tym pisać

sztyla13

Nie zaprzeczam że ograniczenia są , ja też nie robię nie wiadomo co , na szpilkach prawie wogóle nie chodzę i nie podnosze cięzko ale skoro czuję się dobrze to nie chcę rezygnowac ze sportu a pytałam lekarza o to i nie miał nic przeciwko . Bardzo Ci współczuję i innym osobom również których to spotkało , ale nie znaczy że wszystkich to spotka bo uprawiają jakiś sport . Znam taką Panią co jest już 20 lat po operacji jeszcze tą starą metodą , urodziła 2 dzieci i ma się dobrze .

Kasia16121

dawno do Was nie zaglądałam, ale ostatnio pojawił się taki problem...
Postanowiłam pojechać do szkoły rowerem, myślałam, że skoro już jestem około rok po operacji to nic się nie stanie, ale kiedy jechałam dostałam tak okropnych bóli, że go prowadzić, a sama wróciłam się do domu. W każdym razie od tego czasu mam bardzo często bóle w okolicach żeber i prawej łopatki. Mam tylko nadzieję, że nic się nie stało z implantami